یک سال یا 10 سال!!!

تولد یک سالگیه وبلاگم مبارک.....(1 شهریور بود)

من اصلا باورم نمیشه یکسال گذشت!!!

این یکسال از اون سالای سخت بود واسه من...خب دوستایی که از اول باهام بودن میدونن که انگیزه ی من از ایجاد این وبلاگ چی بود... وقتی یادم افتاد که وبلاگم یکساله شده تموم این یکسال مث یه فیلم از جلوی چشمم رد شد و چشمام پر اشک شد بودن نوید توزندگیم مایه ی خوشحالیمه و از این بابت خدا رو شاکرم ولی این یکسال سخت بود.... و من مطمینم که روزای خوبی پیش رو داریم... این سختیارو به خاطر نوید تحمل کردم اونم من!! یه دختر بی احساس که حاضر نبود کوچکترین سختی رو تحمل کنه اونم به خاطر یه پسر!!! ولی نوید الان عشقمه من به خاطر شوهرم تحمل نکردم که اگه نوید فقط شوهرم بود خیییییلی توقع ازش داشتم... من به خاطر عشقم تحمل کردم... من یه چیزایی رو تو این مدت خوب فهمیدم... من خیلی بزرگ شدم... معنی (تو خود ریختن) رو عمیقا درک کردم.... یه دوران افسرده شدم و فک میکردم دیگه هیچوقت از ته دل شاد و راضی نخواهم بود.... تک تک این روزا رو واسه سپری شدن شمردم و چشم به آینده دوختم این اولین سالی بود که من بیکار بودم نه درس خوندم نه سرکار رفتم نه برنامه ی مشخصی این مدل زندگی کردن یه جورایی وحشتناکه! نمیخوام به این یکسال ,سیاه نگاه کنم ولی اینا حقایقی که توی تنهایی هام تو این مدت با من بودن .... در ظاهر به شدت آدم راحتی به نظرمیام که همه ام میتونن باهاش راحت باشن آدم شاد و خونسردی که شاید بعضیا حتی توشوخی بهش بگن پرو! ولی من واقعی خییلی وقته که معذبه و دیگه هیچ جا آرامش نداره! حتی توی این اتاق که واسه خریدن تک تک وسایلاش وسواس به خرج داده و هزار بارواسه نقاش توضیح داده که چه جور رنگ یاسی مد نظرشه! همین اتاقی که وقتی یکی از دوستام دیدش گفت کاش یه اتاق به این قشنگی داشتم دیگه حوصله ی منو نداره! آدم حساسی شدم یه جورایی نسبت به قبلم ضعیف شدم اعتماد به نفس قبلی رو ندارم ولی عمقم بیشتر شده... قبل از این یکسال سطحی تر بودم ولی شادتر بودم!!!

دیدم بازتر شد باز شدن دید همیشه اتفاق خوبی نیست بعضی وقتا بهتره یه سری واقعیتا رو ندونی و شاد زندگی کنی.... یه سری کمبودا رو تو این یکسال حس کردم چیزایی که هیچوقت فک نمیکردم کمبود باشن... مرور بعضی خاطرات برام خیلی سخته ولی مرورشون میکنم تا برام کم رنگ و بی اهمیت بشن! زندگی خیییلی عجیبه هنوزم خیلی دوست داشتنیه و من شادم....

یکسال گذشت ولی من 10 سال بزرگ شدم...

بزرگترین درسایی که توی این یکسال گرفتم اینا بود : از هیچکس توقع نداشته باش . صبور باش . آدما رو تو سختیاشون با روی باز دریاب حتی اگه با اصول تو همخونی نداره!

خیلی خوشحالم که جایی رو دارم که توش روزانه هامو مینویسم و تازه دوستای خوبی هم پیدا کردم ... وقتی چند روزی نمیام نت دلم واسه روزانه هاشون تنگ میشه آدمایی که با اینحال که ندیدمشون ولی شاید از اطرافیانشون بهتر میشناسمشون...

پی نوشت: 2 تا تصمیم مهم گرفته شده یکیش از طرف من یکی دیگه از جانب شووری! (البته هر دو از ایده اون یکی خوشمون اومده و میخوایم هر دو پروژه رو انجام بدیم تو بازه ی زمانیه خودش)هر کدوم که عملی بشه بهتون خبر میدم و میگم که چی بود! از اونجایی که شووری خیلی پیگیره و اصولا به چیزایی که بخواد میرسه فک میکنم اول اتفاقی که اون میخواد میفته !!! ولی منم خیلی گناه دارم خدا کنه ایده ی منم عملی بشه خیلی منطقیه!!!