مشکل...

سلام

اول از همه  ایام محرمو تسلیت میگم از همه ی دوستان میخوام توی این شبا واسه مریضا و ز.ن.د.ا.ن.ی.ا.ی بیگناه دعا کنن!

دوم چقد خوشحالم که بارون اومده خدا رو ۱۰۰هزار بار شکرمیکنم واسه این حال اساسی که بهمون داد و بارون اومد اگه یکم دیرتر اومده بود الان دیگه هممون خفه شده بودیم!

- چند وقتیه اوضاع واحوال روحیم خیلی مساعد نیست تا چند روز پیش خوب بودما تا اینکه با شووری رفتیم قزوین اونجا همه چیز عالی بود مث همیشه احترام میذاشتن و محبت میکردن اگه چیزیم پیش بیاد میذارم رو حساب اختلاف سلیقه! ولی وقوع یه سری از اتفاقات حال منو دگرگون کرد! اصلا نمیتونم دردمو به کسی بگم! احساس میکنم همه متهمم میکنن اصلا یه جورایی برام افت داره! بخاطر همین حرفمو واسه خودم نگه داشتمو حتی به نویدم نگفتم! الهی بچم خیییییییییلی اصرار کرد آخرشم حسابی عصبانی شد ولی انگار مهر سکوت به لبام خورده باشه هیچی نگفتمو این بیشتر حرصش میداد! فقط گریم میگرفت جلوی خانوادشم خیییلی بد شد چون سر ناهار نوید منو صدا کرد تو اتاق و هی پدرشوهری صدا میکرد بیاید ناهار یخ کرد نویدم با عصبانیت میگفت شما بخورید ما بعدا میایم! وقتی از اتاق اومدیم بیرون همه متعجب نگاهمون میکردن ولی نه من نه شووری بروی خودمون نیاوردیمو با اینکه بحثمون بی نتیجه مونده بود ولی با هم خوب رفتار میکردیم کلاعادت منو نوید اینه اگه دعواهم کنیم فقط واسه همون دقیقه ست و اصلا قهر تو کارمون نیست و ۱ دقیقه بعدش باهم خیلی مهربون رفتار میکنم حتی اگه مشکلمون حل نشده باشه!(خدا رو شکر)  خییییلی دلم واسه نویدی میسوخت چون واقعا نمی دونست باید چیکار کنه! ناراحت میشد عصبانی میشد غصه میخورد ولی فایده ای نداشت من نمیخواستم بهش بگم چمه! احساس میکردم اگه بگم تحقیر میشم خودمو کوچیک میکنم همچین چیزی و مطرح کنم! نه واسه اینکه نوید به حرفم بی توجهی میکنه ها نه واسه اینکه حقیقت اینه که این موضوع آزارم میده و برام شده یه نقطه ضعف و من نمیخوام نقطه ضعف داشته باشم.به خاطر اینکه گریه نکنم و نویدی و حرص ندم روی انگشت اشارمو یه جوری گاز گرفتم که ۲ روز به شدت دردمیکرد و باد کرده بود و قرمز شده بود! وقتی نویدی دید کلی غصه خوردو ماساژش داد و بوسش کرد که خیییلی درد میگرفت ولی سعی میکردم بروی خودم نیارم! وقتیم مامان نوید ازم پرسید انگشتت چی شده گفتم نمیدونم فک کنم پشه نیش زده ولی خیییلی عجیبه که اینقد باد کرده! (پشهه دندونای تیزی داشته) تصمیم گرفتم چند وقت از نوید دور باشم تا دوباره حالم بهتر بشه ! با این حالی که دوریه نوید خیلی برام سخته! از ۱شنبه تا شنبه ی هفته ی بعد نویدمو نمیبینم! الهی بگردم واسه عشقم که چقد ابراز دلتنگی کرد و بهم اصرار کرد که باهاش آخر هفته رو برو خونشون ولی گفتم نمیام البته با مهربونی و سعی کردم نفهمه که به این دوری راضیم!

من هروقت مشکلی دارم خیییلی توی خودم فرو میرم این منو لو میده چون همیشه دختر پر شوری هستم و سربه سر  نوید میذارم تا ناراحت میشم میفهمه!

به نظر شما چیکار کنم؟! مشکلمو بهش بگم؟ یا بذارم زمان حلش کنه! فقط ترسم از این که زمان این حس و ازبین نبره! ببخشید که بیشتر توضیح ندادم!

مواظب خودتون باشید و برام دعا کنید!